συγκαρκινούμαι

-έομαι, Α

(για σιτάρι) ριζοβολώ («τὸ μὲν ῥιζοῡσθαι τὸν σίτον συγκαρκινοῡσθαι ἔλεγον», Πολυδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + καρκινοῦμαι (για σιτάρι) «βγάζω ρίζες και σκληρύνομαι»].